نوروز این رفاقت را نگاهبانی می کند که باور کنیم قلبهامان جای حضور دوستانمان هستند . . .
نوروز ۱۳۹۰ بر شما مبارک
.
.
.
باعث افتخار است که عرض شادباش و تبریک اینجانب
زودتر از نسیم روح بخش نوروز خدمتتان شرفیاب شود . . .
پیشاپیش عیدتان مبارک
دل من بی تو غریبه ، توی این شهر فریبه .
غریبه که برایم همیشه آشنا بودی ، از پشت مخفی گاه به بیرون بیا که دلم برایت تنگه .
نمی دانم چرا ، کجا ، تا کی ، برای چه ، ولی رفتی بی آنکه به فکر غربت چشمان من باشی .
کسی که رنگ پریدگی خزان را ادراک کرده باشد به نیرنگ گل های رنگ رنگ دل نخواهد بست
به بی وفایی چون تو دیگر هرگز اعتماد نخواهم کرد
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
به خیال کدامین آرزو ، صفای با تو بودن را از ما گرفتی ای بی وفا ؟
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
دلم برای کسی تنگ است که افتاب صداقت را به میهمانی گل های باغ می اورد.و گیسوان بلندش را به ابها می دادو دستهای سپیدش را به باد می بخشید دلم برای کسی تنگ است که همچون کودک معصومی دلش برای دلم سوخت و مهربانی نثار من می کرد
دلم را ساده گیر آورده ای / تو نه مستاجر، اسیر آورده ای / تو تمام رهن قلبت پیش پیش است / نگو بازم که دیر آورده ای
ای بهار زندگیم، ای امید بودنم / غنچه ی لبهای تو، گرمی شکفتنم / قامت رعنای تو، قبله گاه دیدنم / آن نوای گرم تو، بهترین شنیدنم / کنج آغوش دلت، جاده ی رسیدنم؛ دوستت دارم
نبض زندگی هنوز میزند، من و تو زنده ایم، بهار در راه است، ستاره چشمک میزند، غنچه ها باز شده اند، مرغ عشق من میخواند، پس چرا ناامیدی؟
چهارشنبه سوری هر آتیشی که دیدی به یاد
قلب منم باش آخه از دوریت بدجوری آتیش گرفته
.
.
.
با یاد سرخی گونه هات
درخشـش چشمات
سوزاننـدگی لبـهات
داغــی عشقت
از رو آتیش میپرم
دوستت دارم آتیش پاره چهارشنبه سوری مبارک
.
.
.
مواظب باش چهار شنبه سوری برق چشمات رو با آتیش اشتباه نگیرن
عشق از ازل است و تا ابد خواهد بود / جوینده ی عشق بی عدد خواهد بود
فردا که قیامت آشکارا گردد / هرکس که نه عاشق است رد خواهد بود
دلم را ساده گیر آورده ای
تو نه مستاجر، اسیر آورده ای
تو تمام رهن قلبت پیش پیش است
نگو بازم که دیر آورده ا
من منتظرت شدم ولی در نزدی / بر زخم دلم گل معطر نزدی
گفتی که اگر شود می آیم اما / مرد این دل و آخرش به او سر نزدی . . .
.
.
.
دلتنگی چیست ؟ یادگاری از آنان که دوستشان داریم و از ما دورند !
.
.
.
چشمانت زمین محبت بودند و من جاذبه اش را
وقتی سیب درخت دلم افتاد فهمیدم . . .