چگونه ویروسها گسترش می‌یابند؟

زمانی که یک کد برنامة آلوده به ویروس را اجرا می‌کنید، کد ویروس هم پس از اجرا به همراه کد برنامه اصلی ، در وهله اول تلاش می‌کند برنامه‌های دیگر را آلوده کند. این برنامه ممکن است روی همان کامپیوتر میزان یا برنامه‌ای بر روی کامپیوتر دیگر واقع در یک شبکه باشد. حال برنامه تازه آلوده شده نیز پس از اجرا دقیقاً عملیات مشابه قبل را به اجرا درمی‌اورد. هنگامیکه بصورت اشتراکی یک کپی از فایل آلوده را در دسترس کاربران دیگر کامپیوترها قرار می دهید ، با اجرای فایل کامپیوترهای دیگر نیز آلوده خواهند شد. همچنین طبیعی است با اجرای هرچه بیشتر فایلهای آلوده فایلهای بیشتری آلوده خواهند شد.
اگر کامپیوتری آلوده به یک ویروس بوت سکتور باشد، ویروس تلاش می‌کند در فضاهای سیستمی فلاپی دیسکها و هارد دیسک از خود کپی هایی بجا بگذارد . سپس فلاپی آلوده می‌تواند کامپیوترهایی را که از روی‌آن بوت می‌شوند و نیز یک نسخه از ویروسی که قبلاً روی فضای بوت یک هارد دیسک نوشته شده نیز می‌تواند فلاپی‌های جدید دیگری را نیز آلوده نماید.
به ویروسهایی که هم قادر به آلوده کردن فایلها و هم آلوده نمودن فضاهای بوت می‌باشند اصطلاحاً ویروسهای چند جزئی (multipartite) می گویند.
فایلهایی که به توزیع ویروسها کمک می‌کنند حاوی یک نوع عامل بالقوه می‌باشند که می توانند هر نوع کد اجرائی را آلوده ‌کنند. برای مثال بعضی ویروسها کدهای را آلوده می‌کنند که در بوت سکتور فلاپی دیسکها و فضای سیستمی هارد دیسکها وجود دارند.
نوع دیگر این ویروس ها که به ویروسهای ماکرو شناخته می شوند ، می‌توانند عملیات پردازش کلمه‌ای (word processing) یا صفحه‌های حاوی متن را که از این ماکروها استفاده می‌کنند ، آلوده می کنند. این امر برای صفحه‌هایی با فرمت HTMl نیز صادق است.
از آنجائیکه یک کد ویروس باید حتماً قابل اجرا شدن باشد تا اثری از خود به جای بگذارد از اینرو فایلهایی که کامپیوتر به عنوان داده‌های خالص و تمیز با آنها سرو کار دارد امن هستند.
فایلهای گرافیکی و صدا مانند فایلهایی با پسوند gif . ، jpg ، mp3، wav،…هستند .
برای مثال زمانی که یک فایل با فرمت picture را تماشا می‌کنید کامپیوتر شما آلوده نخواهد شد.
یک کد ویروس مجبور است که در قالب یک فرم خاص مانند یک فایل برنامه‌ای .exe یا یک فایل متنی doc که کامپیوتر واقعاً آن را اجرا می‌کند ، قرار گیرد .