دو انگشت سبابه خود را روی
دکمه Space مستقر نموده و 6 انگشت باقیمانده را به ترتیب روی دکمه های
کنار حروف F و J بگذارید (البته بدون فشردن دکمه ها). با مستقر شدن دستتان
در این حالت، موقعیت تمامی دیگر کلیدها، نسبت به این 8 کلید ردیف وسط،
قابل پیدا کردن می باشد.
حال، برای تایپ کردن، هر کلیدی را که می
خواهید فشار دهید باید از میان 8 انگشت ردیف وسط، فقط یک انگشت که به آن
دکمه نزدیکتر است از جای خود بلند شده، کلید مذکور را فشرده و دوباره به
جای خود بازگردد. (ترفندستان) پس از بازگشت انگشت به موقعیت اولیه، انگشت
بعدی جهت فشردن دکمه بعدی از جای خود بلند شده، دکمه را فشرده و به جای
خود باز می گردد. همینطور، هر دکمه ای را که می خواهیم فشار دهیم، فقط یک
انگشت برای فشردن آن از جای خود حرکت کرده، آن کلید را فشرده و دوباره به
جای خود باز می گردد.
در شروع کار، ممکن است اجرای این روش، کمی
برایتان دشوار بوده و یا احساس کنید، روش کندی است، اما فراموش نکنید که
به مرور زمان آنقدر در این کار ماهر خواهید شد که سرعت نوشتنتان با صفحه
کلید چندان فرقی با سرعت نوشتن با خودکار نخواهد داشت.
کلیات ماجرا
همین بود، اما یادتان باشد که میزان سرعت و مهارت شما در تایپ کامپیوتری
فقط و فقط بستگی به میزان تمرین و تجربه تان خواهد داشت. چنانچه زمانی
برسد که بتوانید 180 حرف در دقیقه تایپ کنید (با احتساب کسر 5 حرف به ازای
هر غلط) ، یعنی شایستگی دریافت مدرک بین المللی این رشته را داشته و از
نظر سازمان فنی و حرفه ای کشور، یک تایپیست حرفه ای به شمار می آیید. پس
اگر این مهارت را فرا گرفته اید بایستی به خود ببالید.
به یاد هم داشته
باشید مدت دوره آموزش تایپ حرفه ای، به طور معمول در آموزشگاه های فنی و
حرفه ای 4 ماه است که گاهی بیشتر نیز می شود. اما جهت آموزش این مهارت به
افرادی که واقعأ انگیره و پشتکار یادگیری آن را داشته باشند، یک جلسه نیز
کافی بوده و بعد از آن در صورتی که تمرین مرتب و مکرر کنند، به مرور زمان
در حد تایپیست های حرفه ای آموزش دیده ظاهر خواهند شد.
متن فوق ،
محتوای یک دوره 4 ماهه را در یک جلسه آموزش می دهد، پس در صورت یاد نگرفتن
از خودتان نا امید نشوید. تجربه نشان داده است از هر سه نفری که توضیحات
فوق برایشان بازگو شده، یک نفر واقعأ تایپیست شده است. چه بسا از میان سه
نفر بعدی، آن یک نفر شما باشید!